Για την Ημέρα της Γυναίκας.. Χρόνια πολλά σε όλες τι γυναίκες! :)

Μητέρες, κόρες, αδελφές, παντρεμένες, ανύπαντρες, ερωτευμένες.. Σε όποια φάση και αν βρισκόμαστε έχουμε ένα κοινό.. Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη σε εμάς.. Γιατί είμαστε γυναίκες!    Αυτό το άρθρο λοιπόν, μιλάει για εμάς.. Βρήκαμε αποσπάσματα βιβλίων που μιλάνε για τις γυναίκες και δημιουργήσαμε αυτό το άρθρο για όλες εσάς.. 


Υ.Γ. Εσείς οι άντρες μην βιαστείτε να σχολιάσετε αρνητικά.. Παρουσιάζονται και οι αρνητικές μας όψεις..!!



  ''Οι γυναίκες είναι περίεργα πλάσματα. ΄Άλλα λένε, άλλα εννοούν και άλλα κάνουν. Άντε να βρεις άκρη..''                                                                                                                                                                            Το Σταυροδρόμι των ψυχών- Χ.Δημουλίδου
     


''Άνδρας και γυναίκα είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος..''
                                                                         Η άλλη πλευρά του νομίσματος- Λ.Μαντά

     '' Έτσι είναι η γυναίκα άγγελος και διάολος μαζί. Μπορεί να σε φτιάξει αλλά και να σε καταστρέψει. Εξαρτάται που θα πέσεις...''

''Το να τα βάλει ένας άντρας με αυτό που έχει σφηνωθεί στο μυαλό μιας γυναίκας είναι σαν να παλεύει με την φωτιά..''

                                            Η σκοτεινή πλευρά του ήλιου- Χ.Δημουλίδου

''Το ένστικτο στις γυναίκες έρχεται με την γεννηση τους τελικά..''

                                                                                           Χωρίς χειροκρότημα- Λ.Μαντά

''.. Οι γυναίκες γνωρίζουν καλά το μυστικό της αθανασίας..''

                                                                                        Το ταξίδι της φωτιάς- Σ.Βοικου

Για την επίδραση πάνω στους άντρες...

       ''Ο Αντρέας ένιωθε να ερωτεύεται την γυναίκα του ξανά από την αρχή. Όσο καλύτερα την γνώριζε τόσο τον γοήτευε η προσωπικότητα της. Την πρώτη φορά που την είδε έπεσε αιχμάλωτος των πελαγινών ματιών της, ωστόσο εκείνη προσπάθησε να τον κρατήσει σε απόσταση με τη μελετημένη αδιαφορία της. Χρειάστηκε να ανακαλύψει μόνος του σιγά σιγά την αληθινή Χριστίνα γιατί του αντιστεκόταν σε κάθε βήμα. Κάθε τι καινούριο που μάθαινε για εκείνη ήταν ένα πέπλο που τραβιόταν από το σκοτεινό της πρόσωπο, φωτίζοντας το λίγο περισσότερο. Κάθε νέα ανακάλυψη τον συνάρπαζε, τον έκανε να θέλει να προχωρήσει ακόμα πιο βαθιά. Ήταν σαν το παιχνίδι του χαμένου θησαυρού που για να τον βρεις πρέπει να λύσεις μια αλληλουχία γρίφων..''

                    ''..Τα πελαγινά μάτια αντάριασαν. Τώρα ο Αντρέας ήξερε γιατί τα έλεγε έτσι. Ήταν και αυτά σαν το πέλαγος, μπορούσαν να σε ταξιδέψουν στον παράδεισο την μια στιγμή και την επόμενη να σε πνίξουν..''

                ''.. στα μαγικά μπλε μάτια της έλαμπαν όλα τα αστέρια του ουρανού και όλες οι αποχρώσεις της θάλασσας..''

                                                    Η καρδιά θυμάται- Κ.Οικονόμου

Για τις μητέρες...

  ''Ήθελα και την μητέρα μου...Εκείνη με καταλάβαινε, με φρόντιζε, με πονούσε. Μαζί της ένιωθα ότι μπορούσα να μοιραστώ τον πόνο μου και αυτό κάπως με ανακούφιζε. Κλεινόμουν στην αγκαλιά  της και είχα την ψευδαίσθηση ότι ήμουν και πάλι μικρούλα και εκείνη μπορούσε να με προστατεύσει από κάθε κακό..''

           '' Η δύναμη της αγάπης είναι τεράστια. Πόσο μάλλον της αγάπης της μάνας..''

                                                                            

                                                                                           Ζωή από την αρχή- Μ.Τζιρίτα