Αφιέρωμα : Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2014

                   Μ΄έβαλαν να ορκιστώ
με το χέρι στην καρδιά.
"Ορκίσου!μου είπαν. Ορκίσου στην Αγάπη!"
Και ορκίστηκα στην αγάπη.

Και μου ξανάβαλαν το χέρι στην καρδιά
"Ορκίσου! μου ξανάπαν. Ορκίσου στον Άνθρωπο"
και ορκίστηκα στον άνθρωπο.
Μα είχα για τόσα πολλά να ορκιστώ
τόσους πολλούς όρκους να δώσω
στη Φιλία, στο Κάλλος, στην Τιμή...
σε ποιό να πρωτοορκιστώ;
"Ορκίσου σ΄ όλα!" μου είπαν.
"Τότε, είπα κι έσκυψα,
τότε ορκίζομαι σ΄ όλα."

Και γονάτισα μπρος στην Α γ ά π η.Λουντέμης                         



                                         Κωνσταντίνος Καβάφης


Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν. 

ΙΘΑΚΗ








                                                      ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ 



Λίγο ακόμα                                                                  
θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν' ανθίζουν 
τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο 
τη θάλασσα να κυματίζει 
λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα. 
 ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ




Κοιμήσου κοριτσάκι.
Είναι μακρύς ο δρόμος.
Πρέπει να μεγαλώσεις.
Είναι μακρύς μακρύς
μακρύς ο δρόμος. 
 ΠΡΩΙΝΟ ΑΣΤΡΟ

                                ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

 ''Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ' ακούς
Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ' ακούς
Της αγάπης
Μια για πάντα το κόψαμε
Και δε γίνεται ν' ανθίσει αλλιώς, μ' ακούς
Σ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούς
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ' ακούς''
Μονόγραμμα, Οδ. Ελύτης



                                                      ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ 




Ὅταν σφίγγουν τὸ χέρι, ὁ ἥλιος εἶναι βέβαιος γιὰ τὸν κόσμο
ὅταν χαμογελᾶνε, ἕνα μικρὸ χελιδόνι φεύγει μὲς ἀπ᾿ τ᾿ ἄγρια γένεια τους
ὅταν κοιμοῦνται, δώδεκα ἄστρα πέφτουν ἀπ᾿ τὶς ἄδειες τσέπες τους
ὅταν σκοτώνονται, ἡ ζωὴ τραβάει τὴν ἀνηφόρα μὲ σημαῖες καὶ μὲ ταμποῦρλα.

Όταν έχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου, λησμονημένα λόγια - δε θέλω να τ' ακούσω. Σώπα.... ("Η σονάτα του σεληνόφωτος", Γιάννης Ρίτσος)

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ 

“Δε ζούμε αληθινά παρά μόνο τη νύχτα μέσα στ'όνειρο. Και το πρωί "καλημέρα" λες, "καλημέρα" σου λένε. Κι η σφαγή συνεχίζεται.” 
― Τάσος Λειβαδίτης, Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου

“Kαι σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι
και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ’ τον άλλον.
Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν.” 
― Τάσος Λειβαδίτης, Απάνθισμα

ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ

Θυμᾶμαι τώρα ... Οἱ θύμησες πλημμύρες ποὺ μὲ πνίγουν,
ἄνεμος, σκοτεινιά.
Τὰ λόγια ἀνθοὺς τὰ μάδησες, μὰ τώρα αὐτὰ μοῦ ἀνοίγουν
κακὲς πληγὲς βαθιά.

                                       

Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα,
γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα. 

                                                                                 ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Ὁ ἔρωτας, 

ὄνομα οὐσιαστικόν,
πολὺ οὐσιαστικόν,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,
γένους οὔτε θηλυκοῦ, οὔτε ἀρσενικοῦ,
γένους ἀνυπεράσπιστου.
Πληθυντικὸς ἀριθμὸς
οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες.

Ὁ φόβος,
ὄνομα οὐσιαστικὸν
στὴν ἀρχὴ ἑνικὸς ἀριθμὸς
καὶ μετὰ πληθυντικὸς
οἱ φόβοι.
Οἱ φόβοι
γιὰ ὅλα ἀπὸ δῶ καὶ πέρα.

Ἡ μνήμη,
κύριο ὄνομα τῶν θλίψεων,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ
μόνον ἑνικοῦ ἀριθμοῦ
καὶ ἄκλιτη.
Ἡ μνήμη, ἡ μνήμη, ἡ μνήμη.

Ἡ νύχτα,
Ὄνομα οὐσιαστικόν,
Γένους θηλυκοῦ,
Ἑνικὸς ἀριθμός.
Πληθυντικὸς ἀριθμὸς
Οἱ νύχτες.
Οἱ νύχτες ἀπὸ δῶ καὶ πέρα.

 Ο ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ